مهدی مطهرنیا در گفتگو با ایسنا ضمن اشاره به مواضع اخیر آمریکا در ارتباط با تحولات سیاسی داخلی ایران و تشدید فشارها و تحریم ها به این بهانه و تاثیر این روند بر مذاکرات هسته ای که گفته می شود در آبان ماه از سر گرفته خواهد شد؟ معتقد است: در سناریوهایی که در ارتباط با برجام تحت عناوین "کیش و مات"، "قیصر"، "لبه شکننده مقاومت" و "آفتاب شتا" و هم سناریوهایی که از لبه های برخورد این سناریوها شکل می گیرد، مشخص شده است که برجام بشکلی آخر یافته است و بین تهران و ۱+۵ با مرکزیت ایالات متحده آمریکا، برنامه جامع اقدام مشترکی ایجاد نمی گردد. همانگونه که برجام در سال ۲۰۱۵ انجام نشد و تنها بخشی از آن تحت عنوان پرونده هسته ای ایران به عنوان جزیی از برجام به انجام رسید و ناتمام باقی ماند.
وی اضافه کرد: در وضعیت کنونی همان گونه که بارها متذکر شدم از ۲۰۱۸ به بعد دکترین قبلی تقابل با ایران تغییر پیدا کرد. دکترین قبلی محدود کردن همکاریهای بین المللی با ایران و محاصره منطقه ای تهران بود که به هر تقدیر از ۲۰۱۸ به این سو معنای دیگری از آن برگرفته شده و دکترینی در ادامه آن در دستور کار قرار گرفت که بارها، حداقل در مصاحبه های مختلف گفته ام، دکترین ایجاد چالش برای ایران و تبدیل آن به عنوان چالشی برای نظم منطقه ای و بین المللی است که علاوه بر آمریکا، انگلستان و اتحادیه اروپا را در بر می گیرد. حالا لایه های این دکترین نمایش داده می شود؛ لایه نخست همکاری انگلستان و آمریکا در ارتباط با مقوله ای تحت عنوان "معمای تهران" است. لایه دوم بسط آن به اتحادیه اروپا و جامعه غربی است که الان در حال عملیاتی شدن است. لایه سوم، گسترش این برخورد از جامعه غربی به جامعه بین المللی خواهد بود.
این استاد دانشگاه اشاره کرد: به بیان دیگر در استمرار سیاست محدود کردن همکاری ها با ایران، محاصره منطقه ای ایران در قالب ائتلاف عربی ـ عبری و غربی، به زودی شاهد تلاش برای تشکیل ائتلاف بین المللی ضد تهران خواهیم بود.
مطهرنیا با بیان این اعتقاد که این تحولات و فشارهای تازه ضد ایران، ناشی از عدم هوشیاری در گفتمان سازی ملی است عنوان کرد: بر اساس این منطق باید بگویم آنچه هم اکنون می بینید ناشی از خطاهای راهبردی و فقدان هوشیاری سیاسی در عرصه عمومی است.
وی در ارتباط با مدیریت فضای مذاکرات در هفته ها و ماه های آتی عنوان کرد: اصل این مسئله نه در سیاست خارجی بلکه در درون مرزهای ایران باید دنبال شود. دالاس دیپلمات کهنه کار آمریکایی می گوید، سیاست خارجی پلی است که نظام داخلی را به محیط بین الملل متصل می کند و به عبارتی اصل این ستون در داخل کشور هدف قرار دارد. همه کشورها قدرت خود در عرصه سیاست خارجی را متکی بر اتحاد و انسجام ملی در عرصه داخلی قرار می دهند.
این کارشناس مسایل بین الملل اشاره کرد: وقتی کشوری در داخل مرزهای خود در این رابطه با مشکل مواجه می شود یا حداقل فضایی ایجاد می شود که دیگر کشورها از آن بهره ببرند، در عرصه سیاست خارجی امتیاز قابل توجهی را نمی توان به دست آورد. بدین جهت به سبب این که این دریچه و فضا حفظ شود، بیشتر از تلاش برای غلبه در عرصه سیاست خارجی که به صورت قدرتمند همواره در ایران بر عرصه سیاست داخلی چیره بوده و اراده خود را دیکته کرده است، توجه به عرصه سیاست داخلی و تاکید بر اینکه ملتی فربه و منسجم برای ایجاد دولت و سیاست خارجی چابک نیاز است، باید مورد تاکید و توجه قرار گیرد؛ هرگونه اقدام و تلاش دیگر نسخه هایی فاقد اثر است.
منبع: oilna.ir